Zondagochtend, 7 uur, de wekker gaat. Het is donker buiten en koud. Waarom vond ik dit ook alweer een goed idee? Ab, Theo, Erwin, Mo en ik hebben afgesproken om te gaan fietsen. 9 uur op de fiets, mooi op tijd. Ik heb alles klaar staan, fiets achterop, bordje havermoutpap gegeten en een kopje koffie voor onderweg. Wie doet mij wat…
Terwijl ik in de auto stap is het nog donker en het miezert. Theo had het over lekker weer, zonnetje en droog. Ach, wat maakt het uit. Een beetje regen kan geen kwaad, we binnen nait van suuker, niet waar?
Onderweg, een berichtje van Mo. Hij zit in de auto, moest nog even wat aan het bruto binnenlands product doen. We zijn niet anders gewend. 8:50 kom ik aan, Erwin haalt net zijn fiets van de auto. Ab staat als altijd al klaar en Theo komt net aanrijden. Het lijkt wel een disco, maar nee, het is Mo die aan komt crossen met zijn bus.
We starten de toch, 12 uur terug is de afspraak. Onderweg blijkt het tempo wel wat te verschillen. de groep valt in twee-en op het moment dat Ab besluit het gas open te gooien. Man wat gaat dat hard door de bochten. Ik heb moeite om hem, met Theo in het wiel bij te houden. We rijden twee keer de blauwe lus en gaan dan naar de rode route. Ab rijdt de route nog voor de helft mee voordat hij naar de Camper rijdt, hij heeft snert gekocht voor na de tocht.
Theo en ik plakken er nog een stukje rode route achteraan, wat een heerlijk stuk is dit zeg. We rijden naar de parkeerplaats, waar Ab al klaar staat met een heerlijke kom snert. Heerlijk en een welkome aanvulling na dik 2 uur crossen in de bossen. Na 10 minuten komt Mo weer terug. Trots op zijn nieuwe fiets (gaaf ding!) en enigszins kapot van de tocht. Na 20 minuten is Erwin weer terug, de topper heeft goed doorgetrapt en de langste tocht van ons allemaal gemaakt.
Het was weer een mooie dag, goed gezelschap en een heerlijke route om over heen te crossen.
Sven Vintges
